Het bestuur van Mars Pensioenfonds bestaat uit mensen die bij Mars werken of gewerkt hebben. Maar wie zijn de bestuursleden? In dit artikel lees je meer over bestuurslid Wim van de Laar.
Hoe ben je bij Mars terecht gekomen?
Ik ben in 1986 bij Mars gestart als Productontwikkeling Officer. Eigenlijk had ik nooit verwacht om dat werk te gaan doen. Ik werkte destijds 2 jaar voor het Koningin Wilhelmina Fonds. Daar deed ik onderzoek naar de DNA structuren en hoe door DNA vermenigvuldiging kanker kon ontstaan. Destijds was dat een baanbrekend onderzoek en was er veel belangstelling naar. Maar na 2 jaar daar mee bezig te zijn voelde ik mij een specialist op een heel specifiek onderwerp. Het voelde alsof ik alles wist van niets. Tijdens het sollicitatiegesprek bij Mars werd mij gevraagd waarom ik solliciteerde op deze functie. Het antwoord was heel simpel: ik eet 3 keer per dag en maak het ook elke keer klaar. Ik ben een paar uur per dag met eten bezig en dus ook wel een specialist in voeding. En zo geschiede.
Wat heb je tijdens je werkzame periode bij Mars gedaan?
Toen ik in dienst kwam bij Mars was het gebruikelijk dat je eens per 2 of 3 jaar van functie wisselde. Tot mijn pensionering heb ik in totaal 11 verschillende functies gehad. Van afdelingen als Raw Material Research tot Technical Service en van Productontwikkeling tot Verpakkingsontwikkeling.
Tijdens mijn tijd als Productontwikkeling Officer kreeg ik de vraag om een nieuwe Milky Way Milk te ontwikkelen. Nadat al verschillende teams zich hierover hadden gebogen, is het mij als jonge gozer die net in dienst was gelukt. Die Milky Way wordt nu nog steeds gemaakt. Daar ben ik wel trots op!
In de laatste jaren werkte ik aan de bouw van nieuwe fabrieken. in 2008 duurde het in gebruik nemen van de nieuwe Snickers lijn in Mexico nog bijna 3 jaar. Dit hebben we geoptimaliseerd zodat we de nieuwe lijnen in 6 weken operationeel hadden. Dit gebeurde als eerst in China. Met al die nieuwe fabrieken heb ik veel van de wereld gezien. Ik heb alle KLM huisjes inmiddels verzameld en hier op de plank staan.
Mis je iets aan je werk nu je gepensioneerd bent?
Eigenlijk niet! Ik leid nog steeds mensen rond in de fabriek. Zo blijf ik de fabriek zien, hoor ik over nieuwe ontwikkelingen en onderhoud ik contacten. Ook ben ik voor het Mars Pensioenfonds nog redelijk vaak op kantoor. Dan loop ik ook graag mijn oude afdeling op om te horen hoe het gaat. Ik vind het leuk om binding te houden met het bedrijf. Maar als je met pensioen gaat, gaat er ook een andere fase in. Je krijgt andere interesses. Ik heb een kleinkind van 2 jaar en een vaste opa dag. Dat is ook heel leuk!
Wanneer ben je bestuurslid geworden bij het Mars Pensioenfonds?
Dit is eigenlijk niet geheel vrijwillig geweest. Ik was op Eindhoven Airport en daar kwam ik Rob Driessen tegen. Hij was op dat moment OR-lid en zocht een vervanger. Ik was op dat moment bezig met de gedachte dat ik meer voor het bedrijf wilde doen. Niet alleen functioneel, maar meer voor de mensen binnen het bedrijf. In 2003 ben ik OR-lid geworden en vertegenwoordigde ik het management. Daar hoorde bij dat je ook bestuurslid van het pensioenfonds werd.
Wist je al iets over pensioen voordat je in het bestuur kwam?
Eerlijk gezegd vond ik het een minpunt om automatisch in het bestuur terecht te komen. Het onderwerp pensioen klonk toen wel een beetje saai. Na een tijdje leerde ik meer over pensioen en zag ik naast de complexiteit van het onderwerp ook wat voor mooie regeling wij hebben. Wat ik aantrekkelijk vind van pensioen is dat je echt een lange termijn strategie moet hebben. Beslissingen die je nu maakt, hebben na 20 of 30 jaar nog steeds invloed. Dit is heel anders dan in de business. Daar is een strategie waar vijf jaar vooruit gekeken wordt al lang.
Bijna 20 jaar als bestuurslid is best lang. Heb je binnen Mars Pensioenfonds ook verschillende dingen gedaan?
Ook binnen Mars Pensioenfonds heb ik verschillende dingen gedaan. Tijdens mijn werkzame periode vertegenwoordigde ik de actieve deelnemers. En nu ik gepensioneerd ben, vertegenwoordig ik de gepensioneerden. Maar het belangrijkste vind ik het contact met de deelnemers. Zo probeer ik altijd aanwezig te zijn tijdens een seniorenclub bijeenkomst. Toen ik nog op kantoor werkte, liep ik langs een deelnemer die met pensioen ging. Even een praatje maken om te horen of alles duidelijk was en of ze al wisten wat ze gingen doen qua tijdsbesteding.
De laatste jaren houd ik mij bezig met IT. Ook een heel interessant onderwerp, omdat ik eigenlijk altijd een hekel heb gehad aan computers. Dit zorgt voor gezonde scepsis en ik blijf dingen doorgronden. Als je het op papier niet kan uitleggen, waarom zou het via een computer dan wel kunnen.
Wat hoop jij bij het Mars Pensioenfonds te bereiken?
Mijn laatste termijn als bestuurslid is ingegaan. Over vier jaar wil ik afsluiten met een succesvolle overgang naar een nieuwe regeling waar alle deelnemers, zowel actief als gepensioneerd, zich in kunnen vinden. Ik hoop dat we de deelnemers kunnen activeren om zich echt te verdiepen in hun pensioen en keuzes te maken die bij hen passen. Deelnemers persoonlijk activeren en interesseren in hun pensioen is wel de grootste uitdaging. Bij Mars zijn we wel een beetje verwend met een mooie eindloonregeling. Hierdoor hebben veel deelnemers altijd het gevoel gehad: ‘Dit zit wel goed’. Bij de MUP/MSP regeling heb je als deelnemer meer keuzes en die kunnen wij niet voor een deelnemer maken.
Wat vind je belangrijk binnen het pensioenfonds voor deelnemers?
Ik denk dat het heel belangrijk is dat deelnemers vertrouwen hebben in het pensioenfonds. Deelnemers moeten het gevoel hebben dat hun belangen op een goede manier behartigd worden. Daarnaast moet wat we doen wel uitlegbaar zijn naar de deelnemers. Ik zou er mij niet comfortabel voelen als we tot een keuze of beslissing komen die ik niet kan uitleggen.
Wat is jouw persoonlijke pensioentip?
Als je net met pensioen gaat, dan krijg je heel veel aanbiedingen en vragen met ‘kun je dat niet doen?’ Hier zeg je best wel vlot ja op, omdat je niet in een zwart gat wilt vallen, maar ga eerst een tijdje je eigen gang. Zo kom je tot de ontdekking dat je andere dingen leuk gaat vinden en tijd in gaat steken. Dit heb ik zelf ook ervaren. Voor mijn pensionering dacht ik: ‘ik ga veel vrijwilligerswerk doen’, maar daar is nu niets van waar. Vrijwilligerswerk is wel vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Ik had niet gedacht dat ik juist meer zou gaan tennissen. Ik tennis al 30 jaar, maar sinds mijn pensionering ben ik ineens weer vooruit gegaan en sta ik 3 keer per week op de baan!